Lola was een spring-gefokte KWPN merrie. Over haar jonge jaren is weinig bekend. Toen haar laatste eigenaar haar vond, at Lola slecht. Ze bracht haar naar een soort paddock paradise in de hoop dat ze op zou knappen. 

ECVM 

Lola was emotioneel in onbalans en kon uit het niks agressief reageren. Ondanks haar verbeterde situatie verbeterde het gedrag en het eetgedrag niet. Er werd een voedingsdeskundige bij gehaald, maar ook dat leverde weinig op. Lola liep voor wat kort hield haar hoofd scheef. Toen ze begon te kwakkelen is Lola na een aantal dierenartsbezoeken naar de kliniek gegaan waar röntgenfoto’s werden gemaakt. Hieruit bleek dat Lola ECVM had. Uiteindelijk werd Lola gedoneerd voor dissectie. 

SLECHT ETEN 

We wisten dat Lola ECVM had voordat we aan de dissectie begonnen, maar dat verklaarde niet het slechte eten. Tijdens de dissectie gingen we op zoek naar antwoorden, en deze hadden we snel gevonden! Tijdens de dissectie kwamen we erachter dat Lola maar 1/3e van haar borstkas had.  

Haar borstbeen was veel kleiner dan deze had moeten zijn. Deze liep namelijk niet door tot de laatste rib, maar tot de 4e rib. De andere ribben waren gefuseerd en zaten aan elkaar vast door middel van kraakbeen. Toen we bij de maag kwamen zagen we pas welke gevolgen dit heeft gehad op de spijsvertering. De maag was verkleefd en de lever was kleiner dan normaal.  

Dit zou een verklaring kunnen geven voor het slechte eten van Lola. Dit was de dierenarts of de voedingsdeskundige niet achter kunnen komen. Door de dissectie heeft Lola al haar geheimen met ons gedeeld. 

Hopelijk heeft deze casus je geïnspireerd en je nieuwe inzichten gegeven zodat het verhaal van Lola niet zal worden vergeten. Hoe meer paarden we kunnen bekijken en vergelijken, hoe meer we leren! Wil jij toegang tot het meer verhalen zoals dat van Lola? Deze kun je vinden in de online cursus van Equinestudies ‘The Horse Inside Out’.